<p>Heeft een beweging zonder programma kans van slagen? Of, anders gezegd: kun je krijgen wat je wilt als je alleen weet dat je iets anders wilt? </p>
<p>Hoezeer ik ook sympatiseer met de Occupy-beweging, ik zie toch een probleem in het hele gebeuren. En Jelle Brandt Corstius heeft dat probleem het beste verwoordt in een journaal op 15 oktober: 'We weten niet hoe het wel moet - we zijn geen economen'. En dat snap ik en daar kan ik me wel in vinden. Maar moet de beweging dan geen economen aanspreken? </p>
<p>Wanneer de occupy-beweging het kapitalisme failliet verklaart schieten een aantal gedachten mijn hoofd in. Alleerst de kapitalistische inbedding van die uitspraak: men wil van het kapitalisme af omdat het niet meer aan zijn verplichtingen kan voldoen. Het systeem is niet meer rendabel en dus waardeloos. Maar goed. Het is niet mijn bedoeling om een betoog over een vertoog te houden.</p>
<p>Ten tweede: het is een ding om aandacht te vragen voor een probleem (door het faillissement te verklaren). Om dat met duizenden mensen tegelijk te doen verleent een grotere urgentie aan de claim en is lovenswaardig. De bereidheid van zoveel mensen om mee te doen is, denk ik, een goed teken dat de onderbuik minder spreekt en de saamhorigheid terugkomt, de come-back van het sociaal gevoel. Het probleem dat aan het ontstaan is op het moment is echter dat een oproep gedaan moet worden.</p>
Wanneer de occupy-beweging roept dat ze enkel signaleren, geen oplossing aandragen, dan moeten ze tegelijkertijd een oproep doen tot het aandragen van een oplossing. Anders blijft het hangen in een verontwaardigd 'maar dat is niet eerlijk'. Net zoals gebeurt is in de discussie over de cultuurbezuinigingen. Ook daar werd (en wordt) vooral geroepen dat 'dit niet kan', zonder alternatieven aan te dragen. Elk protest is dan ook gedoemd te mislukken - afwezigheid van alternatieven bewijst dat het voorstel het beste plan is, zeg maar.
Daarom, bij deze, namens de Occupy-beweging: dit financieel/monetair systeem stokt. De problemen worden door de huidige maatregelen enkel op korte en middellange termijn behandelbaar gemaakt. Zijn er mogelijkheden om het anders aan te pakken? Is er een systeem dat eerlijk en sociaal middelen verdeelt? Kan de financieel-economische huishouding zo worden ingericht dat zowel nu als in de toekomkst behoud van welvaart kan worden gegarandeerd? Is inkomensnivellering en de daarvoor noodzakelijke belastingverzwaring een oplossing - 75 % belasting over alles boven de Balkenende norm bijvoorbeeld?
Help ons. Help de mensen die wereldwijd pleinen en parken bezetten. Maak gebruik van de aandacht en het momentum van deze beweging om de wereld te vernieuwen en te verbeteren. Wordt de nieuwe Keynes.
