donderdag 28 februari 2013
woensdag 27 februari 2013
dinsdag 26 februari 2013
maandag 25 februari 2013
zondag 24 februari 2013
zaterdag 23 februari 2013
vrijdag 22 februari 2013
donderdag 21 februari 2013
woensdag 20 februari 2013
dinsdag 19 februari 2013
maandag 18 februari 2013
zondag 17 februari 2013
zaterdag 16 februari 2013
vrijdag 15 februari 2013
donderdag 14 februari 2013
woensdag 13 februari 2013
dinsdag 12 februari 2013
maandag 11 februari 2013
zondag 10 februari 2013
zaterdag 9 februari 2013
vrijdag 8 februari 2013
donderdag 7 februari 2013
Zware thema's verpakt in heldere kleuren: Floor de Goede - Dansen op de vulkaan
Soms kun je iets groots heel klein zeggen. De liefde en verbondenheid die je voor een ander voelt kan heel je leven bepalen, maar is het beste te verwoorden met 'ik mis je'. Of je schrijft Dansen op de vulkaan.Als Dansen op de vulkaan begint, is Flo voor het eerst zonder zijn vriend Bas weg. Tien dagen in het buitenland, als fotograaf voor een reisreportage. Hij heeft het er lastig mee. Doordat hij Bas mist, kan Flo niet echt genieten van de reis. Dat komt overigens ook door zijn reisgenoot, die iedere nacht erger snurkt. En dan helpt het ook niet mee dat de batterijen van Flo's camera steeds leeg zijn. Dat soort zaken zijn nu niet meteen de grootste problemen die je in een graphic novel kan verwachten.
Herkenbaar
Floor de Goede is bekend geworden met zijn autobiografische strips op doyouknowflo.nl, stripjes die ook in verschillende dagbladen werden gepubliceerd. Die stripjes, met Flo als hoofdpersoon, zijn – of lijken – autobiografisch geïnspireerd. Vaak gaan ze over herkenbare situaties en het is heel makkelijk om je in de hoofdpersoon te verplaatsen.
In zijn boek vind je dus geen verwerking van survivor's guilt zoals in Maus, of een deconstructie van het genre zoals in Watchmen. Maar wel die kleine, vervelende dingetjes die je zo weg van thuis tegenkomt. Normaal zijn die al erg genoeg, maar ze zijn nog net wat erger als je je alleen voelt. Zo brengt De Goede ze in ieder geval in beeld. De ongemakken die hij beschrijft, zijn symptomatisch voor een diepere emotie die voortdurend onder de oppervlakte schuurt, maar zelden uitgesproken wordt.
Al die dingetjes samenHet is De Goede gelukt om de herkenbaarheid van zijn stripjes vast te houden in zijn eerste – gelukkig nogal omvangrijke – graphic novel. Niet alleen het voor het eerst van elkaar weg zijn komt aan de orde, er is ook aandacht voor de relatie tussen Bas en Flo en de verschillende manieren waarop de twee met het alleen-zijn omgaan. En voor de zoektocht van Flo naar zichzelf, of naar meer zelfvertrouwen.
Hierbij zijn het niet alleen de ervaringen van Flo die worden verteld, ook de kant van Bas wordt gepresenteerd. Of misschien is het alleen maar wat Flo bedenkt over wat Bas heeft gedaan. Dat zou op zich wel kloppen met het beeld dat wordt opgebouwd van Flo, als een onzekere jongen die een ander nodig heeft. Dat is nu niet het meest positieve beeld dat je over jezelf kunt hebben. Des te dapperder is het dan ook dat De Goede dat toch zo weergeeft.
Licht en kleurrijkDansen op de vulkaan is een kleurrijk boek dat een vrij zwaar thema behandelt. Alleen zijn, het gemis van de ander, onzekerheid over wat er gaat komen, of hoe het zou moeten zijn... Dat het geheel goed behapbaar blijft komt niet alleen door de herkenbaarheid van de situaties, maar ook door de manier waarop het verhaal is vormgegeven. Door de vriendelijkheid van de tekeningen, de frisse kleuren en het ritme van het verhaal wordt het op geen enkel moment melodramatisch of pathetisch. Dat is op zich al een prestatie voor een verhaal een emotionele ontwikkeling weergeeft, met alle bijbehorende hoogte- en dieptepunten. Flo heeft een onschuldige uitstraling, met heldere kleuren en ronde vormen. Het geheel is duidelijk een strip, niet realistisch getekend, maar wordt op geen enkel moment een karikatuur. Het uiterlijk van de strip heeft meer weg van Guust en Lucky Luke dan van Kuifje of het werk van Joost Swarte.
De grootste aantrekkingskracht van Dansen op de vulkaan is dat dat grote, zware thema van liefdesproblemen, zoals afhankelijkheid, eenzaamheid en afstand binnen een relatie, zo klein gebracht wordt. Of nou ja, klein… Onschuldig is misschien het beste woord om het mee te omschrijven. Flo gaat op zoek naar zichzelf, maar dat levert geen navelstaren op. Wel een mooi verhaal.
Floor de Goede - Dansen op de Vulkaan, De Bezige Bij/Oog en Blik. ISBN 9789054923695, 24,90 euro
Deze recensie is eerder verschenen op 8Weekly
woensdag 6 februari 2013
Een jaar lang in een andere wereld: Guy Delisle - Jeruzalem
Guy Delisle is geen journalist. Anders dan de stelligheid van de titel doet vermoeden is Jeruzalem geen boek over Jeruzalem. Geen reisgids, maar een dagboek waarin de Canadees Delisle de stad leert kennen, inclusief al zijn eigenaardigheden en problemen. Het is op zich vreemd dat de Nederlandse uitgave van Jeruzalem geen ondertitel heeft meegekregen. Chroniques de Jérusalem luidt de oorspronkelijke titel. De meeste vertalingen nemen die kwalificatie – kronieken – op de een of andere manier wel mee: Chronicles from the Holy City is de Engelse ondertitel en in het Duits heet het boek Aufzeichnungen aus Jerusalem. Het lijkt niet van belang, maar het weglaten van dat ene woordje uit de titel verandert de manier waarop je het boek leest.
Een beleving, geen uitleg
Jeruzalem is geen journalistiek werk. Anders dan bijvoorbeeld Joe Sacco (Onder Palestijnen), die een beeld probeerde te schetsen van de leefomstandigheden in Palestina en het voortdurende conflict in Israël, is het boek van Delisle het best te omschrijven als een dagboek. Onderverdeeld in twaalf hoofdstukken – augustus tot en met juli – vertelt Jeruzalem over hoe het gezin Delisle aankomt in Jeruzalem en hoe Guy probeert om een ritme te vinden. Hij zoekt voortdurend naar een rustige plek om te schetsen, probeert de bezienswaardigheden te bekijken en berust in zijn rol als huisvader.
Zijn zwerftochten brengen hem op de bekendste plekken van Jeruzalem, zoals de Tempelberg en de Klaagmuur, maar ook in onbekende achterafwijken en stukjes Jeruzalem die normaal gesproken verborgen blijven. Ook overbekende maar weinig geziene onderdelen van de stad komen langs. Met name de Muur. Delisle wordt getroffen door die muur die Israël en de Palestijnse gebieden scheidt. Het is een fysieke representatie van de tweedeling die in Jeruzalem bestaat tussen Joden en Arabieren.
Met wijd open ogenDelisle, bekend om zijn minimalistische en makkelijk in het oog liggende stijl van tekenen, verkent de stad met een nieuwsgierigheid en open houding die bijna naïef aandoet. Stijl en inhoud sluiten zodoende mooi op elkaar aan, maar af en toe komt het geheel een beetje te simplistisch over. Vooral wanneer Delisle, die veel contacten heeft bij hulporganisaties en diplomaten, verhalen over het dagelijks leven van Palestijnen te horen krijgt.
De Joden komen er bekaaid van af. Hoewel huisuitzettingen en het bouwen van de Muur uitgebreid aan bod komen, blijven de achtergronden van het conflict zo goed als onaangeroerd. Dat is gezien de complexe problematiek niet verwonderlijk, maar de problemen waar de Palestijnen mee worstelen komen uitgebreid aan bod, en dat geldt zeker niet voor de andere kant van het verhaal. Daarom was die ondertitel een goede toevoeging zijn geweest. Het lezen van 'Kronieken uit Jeruzalem' zou al duidelijker maken dat Delisle hier geen beeld van de stad probeert te geven, maar van zijn beleving van de stad.
Dagboek van een tekenaar
Jeruzalem is een mooi vormgegeven dagboek. Het laat zien hoe Delisle probeert te wennen aan zijn nieuwe omgeving. De minimalistische tekenstijl en het ingehouden gebruik van kleur geven het geheel een wat monotoon uiterlijk, waardoor het duidelijk wordt dat de inwoners van het gebied de smaakmakers zijn. En zoals ieder dagboek staat Jeruzalem vol met eigenaardigheden, met de opvallende dingen die de chroniqueur tegenkomt.
In Jeruzalem is het heel normaal als er iemand gewapend over straat loopt of jogt met een aanvalsgeweer op zijn rug. Ultraorthodoxe Joden schuwen geweld niet – mannen die de hele week in gebed en gepeins verzonken zijn vallen op zondag een verdwaalde auto aan. En controles zijn aan de orde van de dag. Delisle laat zien hoe bevreemdend de stad daadwerkelijk is en dat de Palestijnen en Joden heel verschillende visies hebben. Maar af en toe lijkt het incompleet, waardoor het toch weer wat van een reisgids heeft. Een dagboek zou persoonlijker zijn.
Jeruzalem - Guy Delisle. Uitgeverij Oog en Blik, 24,90 euro. ISBN: 9789054923435
Deze recensie is eerder gepubliceerd op 8Weekly
dinsdag 5 februari 2013
maandag 4 februari 2013
zondag 3 februari 2013
zaterdag 2 februari 2013
vrijdag 1 februari 2013
Abonneren op:
Posts (Atom)