Livia - XXI

Ze wil wel mee. Ze wil graag mee, ze durft alleen haar spullen niet te halen. Ik vertel haar dat ik genoeg geld heb, dat ik nieuwe spullen voor haar koop. Daardoor kalmeert ze. Ze stemt er mee in. We bellen de balie en laten een dure fles wijn sturen, samen met een diner. We genieten. Ze zegt dat ik vannacht binnen moet blijven, dat het gevaarlijk is al ik de straat op ga. Overdag is het wat minder gevaarlijk. Maar mijn sigaretten zijn op en ik wil nieuwe halen. Ik pak mijn jas en loop naar de deur. Ze barst praktisch in huilen uit. Als ik goed gok wat ze denkt, dan ziet ze al haar kansen op een nieuw en mooi leven al verdwijnen. Ze ziet mij al in een goot lig­gen, of in de kofferbak van een auto, met een grote snee in de hartstreek, of een klein gaatje in mijn achterhoofd.