De Zaak van Nationaal Belang - I

Lange tijd werd er veel geschreven over de Zaak van Nationaal Belang. Dan bedoel ik niet zomaar veel, maar héél veel. “Veul”, zoals ze in sommige delen van Het Land zouden zeggen (met name het oostelijk deel, waar de stedelijke bevolking nog niet helemaal door heeft dat ze in een stad wonen). Hopen en hopen artikelen werden erover geschreven. De beste columnisten bogen zich over de kwestie en kwamen er niet uit, wat overigens wel schitterende polemieken opleverde. Zo was er de Bekende Columnist F.Th. die schreef dat zijn “hoog gewaardeerde collega en concurrent” een “bovenmaatse interesse” had in de “triviale futiliteiten van de zaak”, waardoor deze collega en concurent, de al even Bekende Columnist A.N., “de Zaak overschatte” en al snel sprak over “een Zaak met Catastrofale Gevolgen die het Nationale Belang in Het Buitenland danig onder druk zou zetten”. Waar A.N. op antwoorde met een al even eloquente column waarin hij F.Th. verweet “spelfouten te maken” en hem beschuldigde van “klakkeloos overtypen van berichten uit de hoge hoeden van verschillende ambtenaren en Ambtenaren” waarmee hij maar wou zeggen dat “Zeer columnerende collega (want concurent kan ik hem niet noemen) F.Th. overdreven veel hoofdletters gebruikt om zo de lezer op het verkeerde been te zetten en te zorgen dat de afwezigheid van onderbouwde kritiek en/of argumenten niet opvalt”, waardoor F.Th. weer geneigd was een spitsvondige column terug te schrijven waarin hij declameerde dat hij, F.Th., “tenminste weet wat interpunctie is” en zich niet liet afleiden door “al die lampjes die zo af en toe aangaan op de computer en de daarbij behorende geluidjes, zoals getik en geblaas”. Enfin, uren zou ik erover door kunnen gaan, Maar zoals dat gaat met Zaken van Nationaal Belang, het verzandt vaak in oeverloos gepenis en gezeik over waar de komma’s moeten.